چه عاشقانه در چشمانم می نگری انگار که سالهاست مرا نندیده ای چه مظلومناه دستان کوچکت را به سویم دارز میکنی و گرمای وجوت چه صادقانه در هوای زنگیم عطر افشانی می کند وقتی تو در کنارم نیستی چشمانم را می بنندم روحم تا کنارت پرواز می کند
گفتنیها را با تو گفتم نگزار تا بی هوده تورا تا مرز نابودی ببرد فقط یادبگیرکه چگونه بی بال بی وزن- بال پرواز کنی زیرا تا اخر دنیا کسی به تو بال نداشته اش را نخواهد داد
علیرضاقرقچیان
دوشنبه 21 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 14:42