چگونه می توانم قلبم را به تو تقدیم نکنم
چگونه می توانم قلبم را به تو تقدیم نکنمتو که اهنگی بر ساز خسته ام هستی
سرود زیبای زندگی را بر سازم چنگ می زنی
تو که زیبا ترینی - تو که خدای بزرگ تو را بر من بی راه اهدا کرد
قلبم که کمترین تحفه هستی است را بر تو تنها ستاره زندگیم تقدیم می کنم
از من بپذیر .
لرزش دستانم را می بینی
- چشمانم تمنای دیدنت را دارند
التماس برای قرص رویت اما شرم اشکانی در چشمانم جاری ساخته
که سرم را بی اختیار به پائین می افکند
عطر تنت را از فرسنگها دورتر حس می کنم
تا به حال به خود گفتی که صدای آواز آخر شب زیر پنجره اتاقت ازان کیست ؟
این منم که در حسرت با توبودن سوز صدایم را سوار بر نسیم
به سویت می فرستم پس این کهنه قلبم را بپذیر که تنها تو مالک آنی
