حسرت بوسه

امروز تو را -در ایوان منزلت دیدم .چه زیبا بود. آن لحضه که باد موهایت را شانه می کرد. بر کف دستت کنجشک کوچکی بود- که آرام بردانه های که در دست داشتی نوک می زد -ابر کوچکی در اسمان برایت سایه ساخته بود تا خورشید تورا در زیر نور خود نقره ای نکند و بلبل بر درخت روبرویت نغمه سرای می کرد  
ای کاش  می شد بوسه داغ از لبانت چکار کنم